قرآن منظوم-سوره العلق
قرآن منظوم-سوره العلق
سرآغاز گفتار نام خداست
که رحمتگر و مهربان خلق راست
بنام خدایت بخوان کافرید ( 1)
ز نطفه بیاورد انسان پدید(2)
همیشه بخوان این کتاب مبین
خدایست خود اکرم الاکرمین ( 3)
خدائی که چون آفرید از عدم
ترا دانش آموخت خود با قلم ( 4)
به انسان بیاموخت علم از نهفت
هر آنچه ندانست او را بگفت ( 5)
چرا آدمی باز با این وجود
به طغیان و گردنکشی رو نمود ( 6)
همین که رسد بر غنائی ز مال
کند سرکشی باز بر ذوالجلال ( 7)
کند سوي یزدان خو د بازگشت
چو دوران گیتی بر او بر گذشت ( 8)
تو آن مرد را دیدي اي مصطفی
که او بازمیداشت خلق خدا ( 9)
چو می دید کس را به حال نماز
دري از تمسخر همی کرد باز ( 10 )
چه بینی اگ ر جوید آیین راست
کسی کو رسول یگانه خداست ( 11 )
به مردم کن د امر کز کردگار
بترسید و باشید پرهیزکار ( 12 )
تصور کنی چیست فرجام او
اگر کرد تکذیب و برتافت رو ( 13 )
ندانست آیا که پروردگار
ببیند عمل هاي او آشکار ( 14 )
نشوید اگر دست آن پست مرد
ز کفري که در جان او ریشه کرد
بگیرد خدا موي او را به قهر
کشد انتقامی به عقبی و دهر ( 15 )
که پیشانی مرد ناراستگو
خطاکار و بدکار و ناراستخو
خدا میکشاند به خاك هلاك
به ذلت نشاند به بالین خاك ( 16 )
به هر کس کند روي بهر فرار
ورا نیست فریاد خواهی و یار ( 17 )
که ما نیز مأمورهاي سقر
بخوانیم بر بردن او دگر ( 18 )
چنین نیستکان مرد کافر مرام
تصور نمودست با وهم خام
تو از او اطاعت مکن هیچگاه
بنه سر به سجده به یکتا اله
تقرب طلب کن ز پروردگار
تو میگرد نزدیک بر کردگار ( 19)
منبع:کتاب ترجمه منظوم قرآن کریم
نوشته:سید محمد علی محمدی
ناشر:دانشگاه آزاد اسلامی رودهن
